Londyńskie mieszkanie w dawnej pracowni ceramiki 

Dawna pracownia garncarska przekształcona w dom kolekcjonera

„Dorastałem w dzielnicy położonej niedaleko stąd, na północy Londynu, między Finchley a Hampstead. Często przechodziłem obok tego budynku i zawsze byłem ciekawy, co to za miejsce. Zastanawiałem się, co mieści się na tych skąpanych w świetle, położonych na samym roku, trzech kondygnacjach”, wspomina Rajan Bijlani. To miejsce ma swoją historię. Dawna XIX-wieczna rzeźnia, położona na wzgórzu Primrose, stała się pracownią ceramika Emmanuela Coopera, który wykorzystywał to miejsce jako swoją prywatną przestrzeń artystyczną przez dziesięciolecia. „W 2013 roku ponownie przechodziłem obok i zauważyłem, że nieruchomość była na sprzedaż. Cooper zmarł w 2012 roku, sprzedawał ją jego partner David Horbury. Kupiłem ją, nie wiedząc, czy będę miał szansę zatrzymać ją jako główne miejsce zamieszkania”, kontynuuje. Udało się. W starym domu o powierzchni 300 metrów kwadratowych współistnieją dzieła sztuki i rzadkie meble, tworząc narrację łączącą historię domu z estetyką przedmiotów z innej epoki. Zwiedzamy nieruchomość oczami kolekcjonera.

W salonie znajdują się krzesła projektu Pierre’a Jeannereta (lata 50. i 60.). Obraz nad kominkiem – Frank Auerbach, Reclining Head of Julia (2007-08). Na stole stoi misa Lucie Rie (ok. 1982 r.). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Kryjówka estety 

Rajan Bijlani znalazł rzadką perełkę na londyńskim rynku nieruchomości i ukształtował ją zgodnie ze swoją wizją, zachowując jednocześnie jej pierwotny charakter. „Ostatecznie przekształciłem dawną powierzchnię handlową na parterze w miejsce do życia. Sklep, w którym Copper sprzedawał swoje wyroby ceramiczne, stał się moją kuchnią, a całą przestrzeń zaprojektowałem z myślą o miejscu na moją kolekcję mebli, aby je pomieścić, nie tworząc przy tym galerii”, wyjaśnia Rajan. Bijlani, miłośnik form i nakładania się epok, który lubi łączyć art déco z modernistycznymi meblami oraz dzieła secesyjne z bardziej klasycznymi elementami. W ten sposób zjednoczył artystów i różne epoki w umiejętnie przeprojektowanej przestrzeni. „Uważam, że wspaniale jest odkrywać te różne zestawienia w przestrzeni osobistej”, wyznaje. W tym domu można obserwować subtelne niuanse poszczególnych elementów, panuje tu stonowana paleta barw oraz odkrywcza mieszanka stylów. Ogromna, przypominająca loft piwnica jest wykończona czarnym polerowanym betonem, tynkiem Marmerino, a na jej suficie widać odsłonięte belki stropowe.

Znajdujące się w salonie krzesła projektu Pierre’a Jeannereta wykonane są z drewna tekowego, współcześnie zostały obite tkaniną z alpaki i wełny z kolekcji Loro Piana Interiors. Salon znajduje się na pierwszy piętrze. Na stoliku z 1980 roku stoi miska Lucie Rie. Na ścianie wisi obraz Head of J.Y.M. Franka Auerbacha (1992). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Stół projektu Pierre`a Jeannereta (1960) stoi w jadalni na parterze. Na stole ustawione są dzieła Lucie Rie z lat 70. i 80.. Na ścianie wisi obraz Franka Auerbacha (1961). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Dom kolekcjonera

W tym przemysłowym triplexie nadal widoczne są ślady przeszłości. Lady rzeźnicze i piec garncarski dumnie prezentują się w tej surowej przestrzeni. „Kupując dom, odziedziczyłem elektryczny piec w piwnicy, którego Lucie Rie, prawdziwa pionierka miejskiej ceramiki i mentorka Emmanuela Coopera, używała do wypalania swoich dzieł”, mówi z satysfakcją właściciel. Pierwsze piętro z wysokimi sufitami, gzymsami i białymi ścianami przypomina paryskie salony. Bijlani docenia przestronność swojej sypialni w stylu Haussmanna. „Uwielbiam patrzeć po przebudzeniu na te trzy okna, z których rozciąga się niczym nieograniczony widok na niebo. Mam wrażenie, jakbym budził się w chmurach”.

Na kuchennym blacie stoją filiżanki Lucie Rie (1960). Na szynach w kuchni, które kiedyś służyły do wieszania mięsa, powieszone są garnki i patelnie. Na ścianie obraz Julia IV Franka Auerbacha (1988), pod nim stołek projektu Pierre’a Jeannereta (1966). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Wyjątkowa przestrzeń

W salonie króluje biurko projektu Pierre’a Jeannereta – wyjątkowy mebel na charakterystycznych nogach, którego konstrukcja przypomina budynek Unité d`habitation projektu Le Corbusiera. Szuflady imitują okiennice, a czarna skóra na blacie dodaje charakteru temu wykonanemu z ciemnego drewna meblowi. „To prawdopodobnie jeden z moich najpiękniejszych obiektów”, przyznaje kolekcjoner. Rozmieszczone w wielu miejscach fotele z rattanu dodają wnętrzu ciepła. 

Biuro Rajana Bijlaniego – obraz Franka Auerbacha, biurko projektu Pierre’a Jeannereta (1955) i fotel z rattanu (1960), żyrandol René Lalique (1929). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Jedna z sypialni z łóżkiem z kutym wezgłowiem projektu Salvino Marsura (1970). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Frieze w Londynie

„Zaaranżowałem tę przestrzeń w taki sposób nie tylko, aby celebrować sztukę i design w tym domu, ale przede wszystkim pokazać autentyczne dzieła Pierre’a Jeannereta i Le Corbusiera”, mówi Bijlani, który od prawie dwóch dekad posiada największą kolekcję prac tych twórców. Podczas corocznych targów sztuki współczesnej, słynnego londyńskiego salonu sztuki Frieze, zostanie zaprezentowana jego prywatna kolekcja. „Skupimy się na historii tego domu i artyście-garncarzu, który w nim mieszkał, czyli Emmanuelu Cooperze”, zapowiada Rajan Biljani. Ceramik Emmanuel Cooper tworzył swoje dzieła, wprowadzając elementy miejskiego środowiska, takie jak asfalt z dróg lub oświetlenie publiczne, do swoich monochromatycznych emalii wulkanicznych. Niezwykle charakterystyczne są też obrazy Franka Auerbacha, które zdobią ściany rezydencji. „Pracownia Franka znajduje się bardzo blisko, idzie się do niej stąd pięć minut. Najczęściej malowanym przez niego krajobrazem było właśnie pobliskie wzgórze Primrose. O jego pracach sam Lucian Freud powiedział, że są zdominowane przez londyńską architekturę”, zdradza Bijlani. Wulkaniczne szkliwa naczyń będą więc sąsiadować z ciemnymi obrazami Franka Auerbacha w tej niezwykle autentycznej scenerii.

Wystawa Electric Kiln będzie dostępna po wcześniejszym umówieniu się w dniach od 10 października do 16 listopada 2025 r. w Londynie www.rajanbijlani.com

Portret kolekcjonera i marszanda Rajana Bijlaniego. Na ścianie wisi obraz Study for Primrose Hill Franka Auerbacha (1960). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Biurko projektu Pierre’a Jeannereta (1960), stożkowa miska Emmanuela Coopera (2005), druga miska projektu Lucie Rie (1980). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Łazienka z wanną w marmurowym wykończeniu. Zdjęcie: Rich Stapleton.

Salon z wyjściem do ogrodu. Na ścianie obraz Portrait of Catherine Lampert Franka Auerbacha (2010). Duża misa projektu Lucie Rie (1985). Zdjécie: Rich Stapleton.

Stół projektu Jeanne’a Jeannereta (1960) znajduje się w jadalni na parterze. Zdjęcie: Rich Stapleton.

Widok na ogród z taboretem Iron Stool projektu Pierre`a Jeannereta (1960) oraz dziełami garncarza Emmanuela Coopera: miską Conical Bowl i wazonem Oval (2005). Zdjęcie: Rich Stapleton.

Artykuł oryginalnie ukazał się na  stronie AD France. 
 

Tekst: Noelann Bourgade i  Sarah de Beaumont

Zobacz także: 

Nowoczesny dom dla rodziny w Londynie

Staranna renowacja zabytkowej kamienicy w Londynie

Mieszkanie z widokiem na dachy Londynu. W środku kultowy włoski design, skandynawskie meble i detale w stylu angielskim