Joanna Hawrot w Muzeum Narodowym we Wrocławiu
Znakiem rozpoznawczym Joanny Hawrot są współczesne wersje kimon. Od lat tworzy je w kooperacji z najlepszymi artystami sztuki współczesnej w Polsce i za granicą. Artystyczne kolekcje tworzone w oparciu o autorskie tkaniny prezentowane były m.in. w Nowym Jorku, Tokio, Paryżu i Berlinie.
Wystawa kimon Joanny Hawrot w Muzeum Narodowym we Wrocławiu to inspirująca wędrówka po symbolach współczesnej sztuki. Zastosowany osobisty, emocjonalny i intelektualny filtr pozwala na nowo zadać pytania o zmieniającą się formę współczesnej mody, jej rolę i konteksty, w jakich prowadzi dyskurs ze sztuką i jej twórcami.
Joanna Hawrot x Maurycy Gomulicki, kolekcja "Psychopussy". Zdjęcie: Kasia Bielska
Na 370 m2, wśród scenografii złożonej z 1800 metrów tkaniny Joanna Hawrot prezentuje autorskie kolekcje kimon zainspirowanych pracami Maurycego Gomulickiego, Soni Hensler, Angeliki Markul, Wojciecha Ireneusza Sobczyka i Honzy Zamojskiego.
- Wystawa jest próbą połączenia odmiennych estetycznie światów, artystów i opowieści. To rodzaj autorskiego eksperymentu oparty na dwóch dekadach moich artystycznych doświadczeń. Kimono staje się narzędziem, które wprowadza dialog, daje do myślenia, tworzy nowe połączenia – mówi artystka.
Wrocławska ekspozycja ma na celu zaprezentowanie autorskiej metody praktykowanej przez Joannę Hawrot. To sposób pracy z modą i sztuką, którego podstawowym komponentem jest tkanina, projektowana przez artystkę w inspiracji pracami innych twórców, będąca nieodłącznym elementem świata przedstawionego i podstawą narracji. Kooperacja, wymiana twórcza to jeden z filarów działalności projektantki – dzięki temu moda i sztuka wchodzą w dialog, będąc równorzędnymi partnerami w tworzeniu nowego języka opowieści.
Joanna Hawrot x Angelika Markul, kolekcja "Nów". Zdjęcie: Kasia BIelska
Wystawę w Muzeum Narodowym we Wrocławiu otwiera kilkunastometrowy korytarz „Pussy” zaprojektowany we współpracy z Maurycym Gomulickim. Artyści nawiązują tym samym do „Kultury Rozkoszy”, śmiało podejmując dialog z erotyką i fetyszyzmem.
Po tak mocnym otwarciu Joanna Hawrot bierze na warsztat melancholię rozumianą jako sposób odbioru i reakcję, formę refleksji. Chcąc zbliżyć się do niej, nawiązuje do mglistych, mrocznych pejzaży Wojciecha Ireneusza Sobczyka, eksplorując tym samym nostalgiczną pogon a własną definicją duchowości i przemijania.
Kolejna z przestrzeni wystawy „Kimono jako doświadczenie” nawiązuje do japońskich drzeworytów erotycznych z epoki Edo i współpracy z ilustratorką Sonią Hensler. Tym razem Joanna Hawrot wraca do pytania, czym jest kobieca seksualność i jak wyrazić ją za pomocą wearable art, czyli sztuki do noszenia.
Joanna Hawrot x Angelika Markul, kolekcja "Nów". Zdjęcie: Kasia BIelska
W projektach autorki wystawy nie zabrakło wątków psychoanalitycznych, znanych z wcześniejszych kolekcji. Współpracując z Angeliką Markul, Joanna Hawrot posłużyła się testem osobowości Rorschacha, sprawdzając, co ultramarynowe kleksy mówią o nas dzisiaj, w 2024, kiedy umieścimy je na pograniczu światów sztuki i mody.
Minimalistyczne w formie, lecz bogate w znaczeniu symbole, abstrakcyjne kompozycje i figuratywne przedstawienia – to z kolei nawiązanie do twórczości Honzy Zamojskiego. Artystów połączyło zainteresowanie problematyką percepcji świata i relacji między jednostką a rzeczywistością w duchu gombrowiczowskiego „Kosmosu”.
Na wystawie zobaczymy również autorską salę, stworzoną w całości przez Joannę Hawrot, która wprowadza odbiorcę w świat swoich intymnych inspiracji, pragnień i twórczych poszukiwań mocno zanurzonych w japońskiej estetyce i pop kulturze, dekonstruując swoje fascynacje, filtrując z nich to, co najbardziej przyciąga i afektuje.
Kimono wg projektu Joanny Hawrot. Zdjęcie: Zuza Krajewska
Wystawa „Kimono jako doświadczenie” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu będzie dostępna dla zwiedzających od 18 czerwca. W bogatym programie wystaw wrocławskiego muzeum na 2024 rok znalazły się również inne wydarzenia warte uwagi, m.in. wystawa prac Marka Oberlandera (14 maja – 1 września) czy „Rzeczy przysposobione” w Muzeum Etnograficznym, oddziale MN (17 lutego – 25 sierpnia).
